Cumartesi, Ağustos 13, 2011

EMZİR-(E)-ME-(ME)-K



Kuzey doğalı bugün tam 86 gün oldu!

86 günün kaçında "Ohh.. Sütüm yetti bugün oğluma, aç da gözükmüyor!" demedim? Bilemiyorum. 16 değildir... Belki sadece 6 gün!

Kuzey 3.340 gr doğan sağlıklı bir bebek. Doğumdan sonraki 10 günde 2.900 gr' a kadar düşüp, doğum kilosuna beklenen sürede ulaşamadığı için mama takviyesine başlandı. 10 gün içinde azaltarak kestik mamayı. Yirmi gün önceki kontrolüne kadar hep en alt sınırdaydı kilo alımı: aylık 600 gram / günlük 20-23 gram. Yine de inatla, ısrarla sadece anne sütü verdim bebeğime.

Doktorumuz Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesinde bir arkadaşım. Sezaryen olmak zorunda kalıp o pembe önlüğü giydiğimi, kolumda serumla ameliyathanenin içinde bir sedyede otururken "bebeğime sağlıkla kavuşmak için" durmadan dua ettiğimi hatırlıyorum. Bir de odamda uğultulu sesler, gülüşmeler, şefkatli dokunuşlar arasında kucağımda minicik, sarı, kıvırcık saçlı bir kafa ile kırmızı bir vücut gördüğümü. Ülkü hemşiremiz ve doktorumuz Canan başucumda, Kuzey'in ağzı ile sağ meme ucumu birleştirmeye çalışıyorlar. "Aferim! Nasıl da güzel tutuyorsun bebeği, bak nasıl aldı hemen memeni"  sesleri geliyor kulağıma. Sağ meme ucumda minik bir karıncalanma ve vakum hissi! EMZİRMEK bu kadar mı değişik bir duyguymuş? Tarifsiz, elinde minicik bir bebek, sana muhtaç, ağzı memende ve sen artık annesin...

Keşke o andaki kadar kolay, sorunsuz sürseydi emzirme hikayemiz...

İlk 2 gün hastanede kaldık. Her iki saatte bir Kuzey'i uyandır, uyanmazsa soy ve emzir. Memeler iyi ama süt var mı yok mu bilmiyorum. Nasıl anlaşılacağını da... Eve geldiğimiz gece memelerde dayanılmaz bir acı. Uçları yara olmaya yüz tutmuş. 2 saatte bir emmek zorunda bebeğim. Dişlerimi sıkıyorum, yastığı sıkıyorum, göz kapaklarımı sımsıkı kapatıyorum. Dayanamıyorum acıya, gözümden yaşlar süzülüyor 10. günün sonunda.

Kontrole gittiğimizde acıdan bahsediyorum, "Geçecek!" deniyor. Geçecek, biliyorum ama sanki sadece ben hissediyorum o acıyı, kimse bilmiyor... Kuzey doğum kilosunun altında. Hem acıyor, hem süt yetmiyor sanki?

Kuzey 12 günlük. O gece emzirmek için kurduğum saat alarmını duymuyorum yorgunluktan. Gece 4 emzirmesini kaçırıyorum, gözümü açtığımda saat sabahın 7'si. Eyvah! Bebeğim 5 saat aç kaldı. Ya kan şekeri düştüyse? Ya bir şey olduysa ona? Fırlayıp alıyorum kucağıma, yüzüne bakıyorum. Melek gibi uyuması korkutuyor beni. Uyandırıyorum, emiyor ama bende günlerce geçmeyen bir suçluluk duygusu.

Tekrar kontrole gidiyoruz. Mamaya başlanması gerektiğini söylüyor Canan Doktorumuz. Önce emecek Kuzey, 15 dakika beklenecek ve 30 cc mama verilecek. Her öğün. Üçüncü günden sonra öğünler azaltılacak. Uyguluyoruz. Tamam! Kuzey artık doğum kilosunda! Daha öz güvenli emziriyorum artık, yetiyor sütüm bebeğime. Acısı azaldı ama geçmedi henüz. Ülkü hemşiremizi ziyaret gittiğimizde Kuzey acıkıyor. Oturuyorum emzirmek için, hemşirem yaklaşıp "Bakalım sütüne" diyor ve mememin ucunu iki parmağımın arasına alıp sıkmamı söylüyor. Şaşırıyorum! Anne sütü öyle sıkınca çıkacak bir şey mi? Acemice yapmaya çalışıyorum. İncecik bir kanaldan süt fışkırıyor ileri doğru. Nasıl mutlu oluyorum, nasıl gururlanıyorum SÜT VERİYORUM diye :)

Kuzey 1 aylık. 3.510 gr. Sütün sağılıp miktarına bakıldığını duyuyorum. Nasıl sağılır onu da bilmiyorum. Annemden çıkıp eve giderken bir gece, nöbetçi eczane bulup bir pompa alıyoruz. Daha doğrusu biz pompa aldığımızı sanıyoruz. Aldığımız şeyin meme ucu için TİRLE denen pompamsı alet olduğunu bilmiyoruz. Tam 1 ay kullanıyorum ama ben o komik aleti :) Kuzey emiyor, uyuyor. O uyuduktan 1 saat sonra ben o komik aletle azıcık azıcık sağıp biberonuna dökerek biriktiriyorum. Toplamda en çok 60-70 cc çıkıyor. Onu da hemen içiriyorum. "Böyle olmayacak, elektrikli pompa alalım, hem çalışırken de BOOL BOL sağar, stoklarız" diyoruz sevgiliyle. Günlerce araştırıp en iyisinin hastane tipi olduğunu öğreniyor ve çiftli bir elektrikli pompa alıyoruz. O gece alete ve birbirimize şaşkın gözlerle bakarak ilk denemeyi yapıyoruz. Plastik şişe doluyor yavaş yavaş, 60 cc olunca pek bir mutlu oluyoruz... "Baba" sevgili de ilk kez o gece sağılan sütü Kuzey'e biberonla içirme zevkini tadıyor. Sonra bağımlısı oluyor ve bana her gün süt sipariş ediyor. Saat 10'da eve gelip benim gün içinde 3-4 seferde biriktirebildiğim ortalama 100 cc sütü yatakta büyük bir keyifle içiriyor. Kuzey babanın gözlerine anneye baktığı gibi bakıyor. Bu seremoni o gün bugündür hala devam ediyor...



Kuzey ikinci ayını da bitiriyor. 4.310 gr. Günlük kilo alımı 23.5 gr. Anne sütüne devam diyor doktorlar. Ben emzirmek istiyorum. Geceleri saatin alarmını kurmuyorum artık. Ne zaman uyanırsa o zaman emziriyorum. Gündüzleri de ne zaman isterse. Genelde meme ağzında dolaşıyoruz artık. Sırtım, belim, kollarım ciddi ağrılarla biz buradayız diyorlar. Duymuyorum seslerini, umursamıyorum. Emziriyorum. Bu arada şu listede yazanların tamamını tüketiyorum:

-Humana still tea
-Efes alkolsüz bira
-Isırgan çayı
-Rezene çayı
-Balla karıştırılmış dövülmüş çörek otu
-Helva
-Buğday çorbası
-Salata
-Karpuz
-Bulgur pilavı
-Keçi sütü ile yapılmış irmik tatlısı
-3 lt su

Neymiş efendim süt olacakmış, olan da artacakmış. Artmıyor ki! Artmıyor işte... Bir gün artsa ertesi gün diplerde. Kuzey mırıldanıyor. Ben hala diretiyorum. Herkese, gördüğüm, tanıdığım tüm annelere aman diyorum "İLK 6 AY SADECE ANNE SÜTÜ!!!" Emziriyorum. Annem Kuzey'i her görüşünde "Niye zayıf bu çocuk yaa!" diye dertleniyor. Hele birlikte dışarı çıktıysak, vay halimize! Etraftan gelip geçen herkes söz birliği etmişçesine "Ne kadar küçüüüük! Çok tatlııııı!" dedikçe annem deliriyor, beni de delirtiyor. Bir gün "Hiç şööyle dolu dolu olmadı memelerin, 40 günü çıkarmaz diyordum ama 3 ayı çıkarsa bari" diyor. İyi niyetle diyor, yumuşak sesle diyor ama... İçim acıyor... Yalvarırcasına destek istiyorum. Anneannemin tek cümlesi "Aç o çocuk aaaç!!!" Teyzelerim "Mama ver yavrum bu çocuğa, çok zayıf, tutulmuyor..." Sevgili her fırsatta soruyor "Basalım mı 100 cc mamayı?" YETEEEERRR diye bağırmak istiyorum. Kuzum çok sağlıklı. Motor gelişimi de çok iyi. 1. ayın sonunda başını 90 derece kaldırabiliyor. Çok keyifli, düzenli, huzurlu bir bebek. Her gün okuyorum, sütümü ölçüyorum, bebeğimi gözlemliyorum. İlk 6 ay sadece anne sütüüüüü.... Anlatmaya çalışıyorum... Anlaşılmıyorum... Yoruluyorum....

"Her annenin sütü çocuğuna yeter" yazıyor hastane duvarında. "Anne sütü alan çocuk...(öyle)...olur, ....(şöyle)....gelişir, anne sütü...(böyle)....iyidir" deniyor okuduğum her yazıda. Ben nasıl mahrum bırakırım bebeğimi? "O mamaların yapıldığı fabrikayı gördüm" diyor bir arkadaşım, "uzak durmak lazım". Ne yapmak lazım???

Kuzey 70 günlük. Menstruasyon, arkasından anneyle aynı konuda ciddi bir tartışma daha. Ertesi gün iki kez mama. Memeyle kavga ediyor artık. Geceleri sorun yok ama gün içinde çok huzursuzlanıyor emme esnasında. Bir taraftan tez yazıyorum. Kuzey'in düzeni bozulunca her şey tepetaklak oluyor. Yalnızım! Evde de, içimde de... Su kaynatıp soğutuyorum. 100 cc mama yapıyorum. Duraksamadan içiyor. Çok mutlu. İkilemlerim başlıyor o gün. İlk 6 ay anne sütü mü yoksa doyan, tok, huzurlu bir bebek mi?

Geceleri sağmaya başlıyorum, gece gündüz iki saatte bir sağıyorum. Artar deniyor, artmıyor. Tüm gün çıkan toplamda 50-80 arası oluyor. Günde 2 yada 3 kez 100 cc mama veriyorum artık bebeğime. Her seferinde içimde büyük kavgalarla, her seferinde ondan özür dileyerek, içimin acısını tokluğunun huzuruyla dindirmeye çalışarak. Aralarda emiyor canı isterse... İki gündür sağmıyorum da. Ben çok yoruldum. Ne yapmalıyım bilmiyorum. Sadece emsin istiyorum. İlk altı ayın en azından beş ayı sadece anne sütü alsın istiyorum. Günler geçiyor, zaman tükeniyor. Üzülüyorum... Yarın biberonumuzu değiştireceğim. Deliği genişlemiş, belki yenisinin faydası olur. Bu arada mama yediğinden beri kilo alımı günlük 30 gr'a ulaştı!!!

Şimdi sen söyle sevgili okur; bu işte düz mantıkla fayda/zarar analizi mi yapılmalı?
Nasıl?


7 yorum:

  1. Nihan merhaba,
    3,5 aylık Rüzgar bebeğin annesi Özlem benim adım.Son 3,5 ayda hayatımda yaşadıklarımı aynen kaleme almışsın yazında.Nokta virgülüne kadar aynı.Ben de baştan itibaren çok direndim ama olmadı.1.80 boyunda iri yarı bir insanım ama sütüm olmadı.Evet belki her sağdığımda 30 cc çıktı ama onunla da oğlum doymadı.Sürekli ağladı,zayıfladı.Mama verdiğimde ise uyudu, huzurlu sağlıklı bir bebek oldu.Evet katılıyorum tüm hastanelerde emzirin az da olsa yeter diyor ama yok böyle bir dünya.O kadar az cc ile doymuyorsa çocuklarımız işkenceye ne gerek var.Ben mama bebeğiyim, kuzenim 1.85 boyunda ve doğumdan itibaren mama bebeği.Bence ayrıca doktoruma göre de, gelişiminin geri kalmasındansa mama bebeği olsun.O önemli yapıtaşlarını en azından mamadan alsın.Ayrıca emzirmeye de devam şifa niyetine.Doktorum erken ek gıdaya geçeceğimizi söyledi Rüzgarda.4. ayın sonunda yoğurtlara başlayacakmışız.İşte sorun halloldu.Benden alacaklarını kendisi direkt kullanacak.Seni çok iyi anlıyorum, çok zormuş annelik ne yapalım yeterki kuzucuklar iyi olsunlar.Sevgiler ozlemuzun01@gmail.com

    YanıtlaSil
  2. Merhaba Özlem :)
    Yazın bana iyi geldi, keyiflendim... Ellerine, anne yüreğine sağlık. Haklısın, aç kalmasından sa yapay da olsa gelişimi destekleyici bir şeyler yemesi şart. Bu noktada benim mücadelem şuydu: "sütümü arttırırsam bebeğim doyar!" artmayınca yapacak bir şey yok tabi, ne alırsa kar ;)

    YanıtlaSil
  3. Nihan merhaba,

    ben de emzirmek için çok mücadele verdim, sezeryan olduktan sonra hastanede 2 gün mama verdiler bebeğime, eve gelince sütüm geldikten sonra (3.gün) emzirmeye başkadım.sütümü sağıyordum sürekli..bebeğim ağlayıp duruyordu,sağdığımı biberonla verdim doyurmak için..ama baktım hemen kolayına geldi memeyi reddetti..ben de anne memesine en yakın biberonu araştırdım..hepsini denedim..medela'nın Calma biberonu ile kurtuldum..biberonla biraz süt verip hemen memeyi tutturuyordum..çok ağladım.. hatta inat edip seni biberona ve mamaya alıştırmayacağım dedim..açken ve ememezken ve hatta sütüm yokken bile emzirmeye çalıştım..artık oğlum Kerem memeyi iyice tutabiliyor, hem de biberondan nefret etmediği için ben dinlenirken günde bir veya en fazla 2 sefer sağdığım sütü biberonla veriyoruz..bazı günler sütüm çok çok azalıyor ama yine de mama vermiyorum..çok aç kalırsa yapacak birşey yok mama veririm diyip kendimi rahatlatmaya çalışıyorum ki stres olmayayım..ama biliyor musun, sütüm o kadar azalsa da Kerem kendine yetecek sütü bir şekilde çekiyor..artık Kerem 3 aylık, ve diğer biberonları da rahatlıkla verebiliyorum memeyi reddetmiyor artık..ama bence bir mücadeleye gir derim..çünkü kiloları o kadar da kötü değil Kuzey'in..benim oğlum da hep alt sınırlarda aylık kilo aldı ama gayet sağlıklı..

    sağlığı bozulacaksa da ek gıdayla veya mamayla desteklersin ama anne sütü denemeye değer diye düşünüyorum..

    YanıtlaSil
  4. merhaba nihan
    ben de 10 mayısta doğum yaptım.hacettepede hemşireyim.kendi kurumumda dünyaya geldi bebeğim...dünyalar güzeli bir kızım oldu:BAHAR
    sezeryandan 2 saat sonra bebeğime kavuşabildim..ameliyathanede çok beklettiler beni..odamızda buluştugumuzda hemen emzirmeye başladım.şanslıydım sütüm geldi.bebeğim emiyordu ama hafif sarılık oldugundan uyuyordu.ayaklarını sıka sıka morarttık maalesef...memedeyken kandırmak için hemşireler meme ucuma mama damlatıyorlardı.bebeğimde aynı tadı alabilmek için mememe daha çok sarılıyordu :)) ne komik ....2 gün sonra eve döndük ve mücadele başladı. sabah 7 de uyumalar...meme ile savaşlar...anahtar kelimemiz ((çıldırık oldu bu yine:)) idi...mama vermeye başladık kaçınılmaz son :( önce 30 cc ile başladık.sonra 60 ve 90 şuan neredeyse 3,5 aylık hala 90 veriyorum ama sadece geceleri saat 23:00 gibi...ve gece daha uzun uyuyor.bende uyuyorum.böylece ikimizde gün içinde daha sağlıklı saatler geçirebiliyoruz. başlarda üzülüyordum mama veriyorum diye....ama bir gece mama almadan uyudugunda her yarım saatte bir emzirmek,huzursuz halleri ve ertesi günkü perişanlığımız alkıma geldikçe artık üzülmüyorum...şimdilik benden bu kadar gelirim yine :))

    YanıtlaSil
  5. Duygucum, mücadelenden ötürü seni tebrik ederim. Elbette pes etmiş değilim. Her gün bir öncekinden farklı oluyor. Anladım ki bu süreç günü gününü tutmayan güzellikler ve zorluklarla geçecek. Mamayı epey azalttık iki gündür, gerektiğinde kaşıkla veriyorum. Geceleri de yanıma aldığım için daha fazla memede kalıyor. Dün bir sağayım dedim baktım ki çıkan miktara takılıyorum onu da kaldırdım :) Biraz böyle gitsin bakalım, belki yakında taşanları sağar sağar saklarım :P

    YanıtlaSil
  6. sevgili burcu :) yorumunuzu biraz geç gördüm, yoğunluğuma verin... mama verdiğimiz için üzülmemiz normal ama hep söylendiği gibi işe yarıyorsa ne mutlu ;) sevgiler...

    YanıtlaSil
  7. sanki kendim kaleme almışım oğluşum 3 aylık ve artık meme emmek istemiyor biberon istiyor calma biberon aldım umarım beni bırakmadan devam ederiz emmeye.. kızımı emziremedim bunda çok diretiyorum çok istiyorum ama olmayınca olmuyor galiba çok üzülüyorum hemde çokkk

    YanıtlaSil